My kid has the same reaction on any kind of transport as her mum – sleep. Deep, fluffy and fragrant. So sweet that it made me sleep as well. Mia got a Traveler ID for steward and her fate has been sealed. She must travel now. She’s been trying to eat it and to scratch window with it, but we all know what it means – obligations.

Traveling with kid is fun. She sleeps in one bed with us, changes her position 10 tames during one night and kicks me in face like 5 times. But when I wake up and see a sleepy angel like her, I forget. Till the next night.

In restaurants it’s fun as well. Sometimes she chooses fun over my meal. Then father may be useful. He eats cold but I eat warm. There is a balance in relationship.

There’s a sightseeing, castle, chasing light, fun in fontain and talking with interesting people.

I needed holiday.

Okazuje się, że moje dziecko reaguje na wszelkie środki lokomocji tak jak i ja – sen. Głęboki, miękki i pachnący. Tak słodki, że padłam i ja. Po schemacie. Mia dostała od stewarda ID podróżnika (yup yup) i teraz dziewczyna musi już jeździć. Co prawda chciała je zjeść, po czym porysować nim okno, ale i tak sie liczy.

Podróżowanie z dzieckiem jest fajne. Dziecko śpi z nami w łóżku i co najmniej pięć razy w nocy przekręca się o 180 stopni i kopie mnie w twarz. Ale jak rano wygląda jak anioł, pobicie nocne przestaje się liczyć.

Także w restauracjach jest fajnie, bo dziecko nie pozwala jeść, bo chce się wygłupiać. Wtedy przydaje się partner. On je zimne, a ja ciepłe. Czyli udany deal.

Jest zwiedzanie, zamki, ściganie światła, zabawy w fontanie i rozmowy z fajnymi ludźmi.

Potrzebowałam wakacji.

While we were living in North Bondi, we had a morning routine with Tomasz. Each day we were getting up really early to grab a cup of delicious coffee from Bru Coffee and wander around. I truly miss this moments.

Good Morning Bondi from Tomasz Greber on Vimeo.