Lubuję się w miejscach i widokach, z tym , że na ogół jestem wybredna. Zazwyczaj kiedy widzę coś, co miało być cudowne, w mojej głowie pojawia się nieodzownie pytanie “Poważnie?”.
Ale spójrzcie na to. Nie dość, że zawartość Fundació Joan Miró jest niesamowita, to jeszcze sam budynek jest obłędny. Zaprojektowany przez Josep Lluís Sert ma taras, na którym chciałabym zamieszkać i zaraz po przebudzeniu całymi dniami patrzeć na miasto.
Częścią wystawy jest dokument Running Fence o projekcie Christo and Jeanne-Claude. Wyjątkowo ciekawy.
A teraz ku przestrodze. W Barcelońskim metrze można się zgubić. Będąc w błogim nastroju i wykorzystując czas dojazdu na robienie na drutach, wyjechałam na koniec miasta. Prawie pamiętałam nazwę stacji, na której chciałam wysiąść, ale ta totalnie w innym kierunku była bardzo podobna… Nic wielkiego się nie stało, bo wspinając się do Fundacji odkryłam to niezwykłe miejsce:
[KGVID width=”500″ height=”500″]http://goldentimesnewwoman.com/wp-content/uploads/2014/01/video01.mp4[/KGVID]
