Morze

Pojechaliśmy na plażę obserwować surferów. Gdyby nie zbliżający się sztorm, wiatr wrzucający piach w zęby, niemiłosiernie niska temperatura i deszcze przychodzący i odchodzący w najmniej spodziewanym momencie, pewnie sama wskoczyłabym do wody. Tymczasem zostałam na lądzie, susząc się przy kominku i dziergając na drutach. Morze sprawia, że odzywa się we mnie melancholia.

Całe to szaleństwo

Człowiekowi zdaje się, że powrót do domu to koniec przygody. I tu przychodzi zaskoczenie. Okazuje się, że Amsterdam to miasto możliwości. Są tu plaże, może bez oceanu, ciepłej i krystalicznie czystej wody and z buddyjskimi rzeźbami na dachu baru.

Są wypady poza miasto w ramach oglądania wiatraków i choć jedyne zdjęcie zrobione zostało w toalecie, to pięknie było.

Jest Tomasz na codzień i pizza w mojej ulubionej dzielnicy.

I na powrót włóczenie się po mieście bez celu i wystawy, na których mówią po polsku.



I jestem ja zastanawiająca się co dalej…